PannaZuzanna

Tylko pytanie, czy przy wyborze studiów najważniejszą rolę odgrywa miasto, a nie jakość kształcenia na danej uczelni i perspektywy zawodowe/praktyki itd.? Łódź jako miasto studenckie stwarza dużo większe możliwości podjęcia pracy zawodowej niż Toruń (piękne miasto, ale dla mnie na weekendowy wyjazd). FiR na UŁ jest na dość wysokim poziomie, sam Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny to jeden z lepszych wydziałów Uniwersytetu Łódzkiego.

A skąd my mamy to wiedzieć? Nie podałaś nawet nazwy uczelni (każda ma inne postępowania rekrutacyjne), ale gwarantuje, że nr telefonu/mail do dziekanatu/biura rekrutacji musi być podany. Pomyśl, skąd byś wiedziała na jaki adres dostarczyć dokumenty? Jest na pewno gdzieś to napisane, jak i nr kontaktowy. Ps. Lista rezerwowa nie oznacza przyjęcia na studia, więc moim zdaniem nie trzeba dostarczać żadnych dokumentów.

Weterynaria to dużo lepszy kierunek niż psychologia. Po psychologii teraz nie ma pracy (wiem, wiem, bardzo ciekawa jest sama w sobie) i trzeba liczyć się z tym, że po samych studiach trzeba z własnej kieszeni wydać dużą kwotę na certyfikaty itd. Studia nie są wcale najlepszym okresem w życiu, jak większość mówi... ja na Twoim miejscu skończyłabym to co już zaczęte, zacisnęła zęby.. Nie musisz po weterynarii pracować w gabinecie weterynaryjnym, są inne ścieżki rozwoju, zawsze możesz iść na podyplomówkę itd. Na własnym przykładzie powiem Ci - studiowałam 2 lata kierunek bardzo ciężki, perspektywiczny, ale nie był on czymś co chcę robić w życiu. Zaczęłam studia od nowa, tym razem na kierunku, który był bardzo interesujący i za bardzo nie myślałam wtedy jak to będzie z pracą. I rzeczywiście, studia dla mnie były przyjemnym okresem, ale teraz jestem na rynku pracy i mam papier na zawód, który niekoniecznie jest pożądany, a jeśli jest to tylko w stolicy w dużych korporacjach. Ktoś mądry mi kiedyś powiedział, że studia trzeba przeżyć i nie mają być przyjemne i łatwe, mają dać pieniądze żeby godnie żyć i w wolnych chwilach realizować swoją pasję. Brutalna prawda jest taka, że mało komu udaje się połączyć swoje zainteresowania w zarobek na życie. Poza tym, pomyśl, czy lepiej Ci będzie na tej psychologii? Wszędzie dobrze tam, gdzie nas nie ma. Finansowo jest to praktycznie nie do udzwignięcia, opłata za studia, mieszkanie, życie itd (bez pomocy rodziny), gdzie psychologia trwa 5 lat, więc zostaniesz tak naprawdę na rynku pracy z niczym. Skończ studia, zaciśnij zęby, walcz, a potem różne scenariusze może napisać życie PS. Moja koleżanka studiuje behawiorystykę zwierząt i bardzo sobie chwali (połączenie psychologii i weterynarii)

Czy nie łatwiej zadać to pytanie w dziekanacie? Wszystkie informacje na temat rekrutacji muszą być podane na stronie internetowej Uczelni lub można je uzyskać dzwoniąc pod podany nr telefonu (osoby odpowiedzialnej za rekrutację). Każda szkoła wyższa ma inne procedury.

Nauka nauką, ale trafienie w klucz odpowiedzi to jest dopiero los na loterii A tak poważnie, nie stresuj się, nie jeden oblał egzamin przez nadmiar stresu, to tylko matura, nie taki diabeł straszny jak go malują, zawsze można ją poprawić, a gwarantuję Ci, że sesja na studiach bywa trudniejsza niż matura Odradzam taką czystą naukę na pamięć z podręczników, dużo daje rozwiązywanie próbnych testów i nauka myślenia jaki jest prawidłowy klucz odpowiedzi, bo często zna się dobrą odpowiedź, ale pisze się ją innymi słowami i 0 pkt.

W praktyce wygląda to tak, że nie każde studia I stopnia mają swoją kontynuację na II stopniu. Dodatkowo, sylabus studiów II stopnia wygląda prawie identycznie jak z I, więc jest to zmarnowane 2 lata studiowania, podczas gdy można zdobyć nową wiedzę. Czy nazwałabym to patologią polskich uczelni? Nie, jest to elastyczność z której można, ale nie trzeba korzystać. Studia podyplomowe są dobrą opcją dla kogoś, kto już ma mgr i chce się przekwalifikować w późniejszym okresie. A jeszcze inną kwestią jest program nauczania w szkołach wyższych i to, jak papier ma się do faktycznego stanu wiedzy, przydatnej do określonej pracy, ale to już temat rzeka. Autorka postu napisała ważną rzecz "Uświadomiłam sobie, że chciałabym rozwijać się w innym kierunku". Nie każdy w wieku 19-20 lat ma świadomość i pewność, co chciałby robić, dlatego studia II stopnia umożliwiają zmianę tej decyzji, a po studiach licencjackich nie ma się tak naprawdę żadnego tytułu naukowego.

Oczywiście, że można. Ukończyłam studia filologiczne na licencjacie, teraz mgr zaocznie robię na wydziale zarządzania. W chwili obecnej nie opłaca się studiować w większości przypadków na 1 i 2 stopniu tego samego kierunku.

Lepiej wybrać SAN online.

Napisz do niej raz jeszcze maila z przypomnieniem, możesz wspomnieć, że bardzo Ci zależy na stosunkowo szybkiej odpowiedzi, jeśli jej nie dostaniesz, co może wynikać np. poprzez problemy z mailem (serio, na studiach miałam jednego wykładowcę, do którego wgl moje maile nie dochodziły i wzajemnie, musieliśmy się kontaktować przez Teamsa :D) skontaktujesz się z dziekanatem/rektorem z prośbą o kontakt, bo słownie uzgodniłyście to i to. Na pocieszenie dodam, że nie ma wykładowców nie do ruszenia, oczywiście nie znam sytuacji, należy odnosić się z szacunkiem do nauczyciela, ale jeśli będzie robił pod górkę, zawsze można napisać ze skargą do dziekana, ale nie spieszyłabym się z wchodzeniem na stopę wojenną.

Niestety nie przydadzą się dla perspektywy, ponieważ przykładowo ja kiedy zdawałam maturę kilka lat temu były inne progi punktowe i wiele innych czynników, które decydowały o przyjęciu do studia. Jeśli na stronie uczelni nie ma wymaganych przedmiotów (dla mnie to sygnał, że jest to słaba uczelnia) można skontaktować się z dziekanatem i zapytać. Progi punktowe zmieniają się z roku na rok, od siebie mogę dodać, żeby nie marnować czasu na szukanie informacji i gdybanie "a może się tu dostanę, a może nie" tylko uczyć się do przedmiotów, które chcesz zdawać na maturze i starać się napisać je jak najlepiej. Na studia niestacjonarne dostaje się prawie każdy, na dziennych już decyduje liczba punktów, których i tak nie przewidzisz, bo nie wiesz ile osób będzie chętnych na dany kierunek itd.

Zależy po jakim marketingu, bo przykładowo branża e-commerce cieszy się dużym powodzeniem. W sumie to w każdej pracy bez doświadczenia zaczyna się od najniższej krajowej lub minimalnie wyżej. Warto sprawdzić sylabus tych studiów, bo na każdej uczelni może być inny procent matematyki w przedmiotach. Gdybym miała obstawiać, to pewnie marketing ma najmniej, prawo w biznesie (ni to prawo, ni zarządzanie) to w ogóle miszmasz, trochę prawa, trochę matematyki (studiowałam jakiś czas na UAM Zarządzanie i prawo w biznesie). Generalnie - większość kierunków studiów ma w sobie matematykę, kierunek Zarządzanie ma jej dużo - statystyka, analiza danych, finanse, rachunkowość, ekonomia itp. - wszędzie występują prostsze lub trudniejsze działania matematyczne.

Kiedyś były bardzo dobre książki "Jak zdać maturę z matematyki na poziomie rozszerzonym?" Dariusza Kulmy. Ucząc się z niej można było spokojnie zdać egzamin, zadanie takie jak na maturze, dobrze wyjaśnione. Nie wiem czy do tej pory są aktualizowane, ale warto sprawdzić.

Psychologów od groma i to w dodatku bezrobotnych, tak samo jak dietetyków. Psychologia w zarządzaniu - co chcesz po tym robić? Ładnie brzmi i nic poza tym. Pedagogika - jeśli widzisz siebie w roli przedszkolanki to śmiało, ale tutaj trzeba się dokształcać, np. z zakresu oligofrenopedagogiki. Patrząc na twoje wybory to zupełnie różna bajka, może warto się zastanowić gdzie chcesz pracować i jakie są realne szanse na zatrudnienie, a dopiero potem decydować się na studia? Warto wiedzieć, że po mgr z psychologii trzeba płatnie we własnym zakresie (4-letnia szkoła) się dokształcać, np. w zakresie psychoterapii.

Pracodawca nie patrzy czy skończyłeś studia na uczelni prywatnej czy publicznej. Może warto skończyć tą ekonomię, a na mgr iść na studia "Analiza danych - Big Data"? Dodatkowo UŁ oferuje kierunek " Informatyka ekonomiczna". Studia na WSB o którym napisałeś ładnie brzmią, tak marketingowo, ale czy wynika z nich coś konkretnego? Jak już się przenieść to na typową Informatykę, a nie jakąś "w biznesie". Dodatkowo uważam, że szkoda marnować czasu na studia stacjonarne, pracodawca patrzy przede wszystkim na doświadczenie i umiejętności. Studia to tylko papierek, więc na dobrą sprawę możesz teraz skończyć cokolwiek, a potem iść na coś konkretnego, jeśli już będzie wiadomo co się przyda. Ps. Ekonomistów jest pełno, nie jest to dobrze opłacalny zawód. Zdolny informatyk zawsze znajdzie pracę.

Mnie męczą weekendowe zjazdy do Łodzi, a co dopiero 5 dni w tygodniu, gdzie studia stacjonarnie wyglądają czasami tak, że dziennie masz tylko 1 czy 2 zajęcia i to z dużą przerwą. Szkoda czasu i energii na podróże.

Zasadniczo, to od wykładowcy zależy decyzja, czy zgodzi się przepisać oceny z poprzedniego kierunku. Potrzebny jest do tego sylabus, aby porównać treści z jakimi miałeś styczność. Nie wiem czy jest to możliwe, jeśli nie ukończyłeś studiów.

Rozszerzona matura z biologii i chemii jest bardzo trudna, więc umieć trzeba wszystko, a nie na zasadzie "od którego rozdziału do którego", bo z każdego rozdziału może pojawić się pytanie. Jeśli chodzi o książki (chodziłam kilka dobrych lat temu do szkoły średniej) polecano "Teraz Matura, Vademecum, Nowa Era" oraz te z Operona. Same książki nie wystarczą od razu zaznaczam. Najlepiej by było zapisać się na korepetycje z chemii i biologii u osoby, która naucza tych przedmiotów i jest na bieżącą z wymaganiami (doradzi, powie na co zwrócić uwagę, jak udzielać odpowiedzi itd). Nam nauczyciel od biologii powtarzał, że wiedza to jedno, ale umiejętność trafienia w klucz odpowiedzi na maturze to drugie, ponieważ można napisać to samo, ale innymi słowami i jest 0 pkt. Ze swojej strony polecam rozwiązywać dużo testów maturalnych, praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka, ale pod czujnym okiem dobrego nauczyciela. A czy po biotechnologii jest dużo możliwości pracy - nie powiedziałabym. Mam kilku znajomych, którzy skończyli biotechnologię inż. i w Polsce po tym kierunku nie ma pracy, chyba, że za granicą.. Polecam zorientować się jak to jest z tym "mnóstwo możliwości zatrudnienia", bo o kierunku "Zarządzanie" też się tak mówi..

Kwestia Uczelni, te lepsze nie biorą wszystkich jak leci - ma to też związek z ograniczeniami np. wolnych krzeseł na zajęciach.

Zależy od limitu miejsc, wszystko jest napisane w ofercie studiów

Jeśli ktoś lubi filmy psychologiczne: Wyspa Tajemnic Szósty zmysł Lot nad kukułczym gniazdem Split

Na twoim miejscu skupiłabym się na przedmiotach z których jesteś dobra i starała się napisać egzamin maturalny jak najlepiej. Uczelnie w Polsce mają bogatą ofertę kierunków, z pewnością znajdziesz coś dla siebie i się dostaniesz. Na studia niestacjonarne dostaje się praktycznie każdy + można połączyć studia z cennym doświadczeniem zawodowym. Jeśli chodzi o studia stacjonarne to być może będzie trzeba na okres studiów wyprowadzić się do innego miasta. To wszystko się wyjaśni, kiedy zdecydujesz się na dany kierunek studiów. Myślę, że spora część osób nie wie co chce studiować na licencjacie, ale zawsze na mgr można wybrać inną dziedzinę nauk, wtedy już bardziej skonkretyzowaną. Ważne moim zdaniem, żeby w takiej sytuacji wybrać dosyć ogólny kierunek studiów I stopnia. W obecnych czasach studia nie definiują Twojego przyszłego zawodu. Mam pełno znajomych, którzy kończyli dany kierunek studiów, a pracują w zupełnie innej branży. To wszystko Ci się rozjaśni, jak już znajdziesz pracę i będzie wiadomo, co może Ci się przydać. PS. Moja osobista rada - nie marnuj roku czasu jeśli nie wiesz na jaki iść kierunek. Byłam w podobnej sytuacji i zaczęłam studiować "Zarządzanie i prawo w biznesie" na UAM, ale po czasie zrezygnowałam, bo uznałam, że to nie jest to. Z perspektywy czasu żałuję straconego roku, bo teraz robię mgr + 2 podyplomówki jednocześnie, a nadal nie wiem czy w przyszłości wiedza ta przyda mi się w pracy

Zgadzam się. Praca w korporacji wygląda super na filmach, ale niekoniecznie ma to odzwierciedlenie w rzeczywistości.

Co rozumiesz pod pojęciem "praca w korporacji"? To bardzo obszerny zakres. Proponuję żebyś popatrzyła na oferty studiów danych uczelni, tam znajdują się wymagania co do przedmiotów. J. polski i angielski (rozsz.) jest brany pod uwagę przy rekrutacji na większość kierunków, ale istotny jest również ten trzeci przedmiot. Geografia na maturze jest moim zdaniem najłatwiejsza. Matematyka rozszerzona również gwarantuje możliwość dostania się na dobry kierunek studiów, w tym techniczny.

Pracodawcy coraz częściej patrzą na umiejętności i doświadczenie, a nie papierek. Studia są tylko dodatkiem w obecnych czasach (z wyjątkiem wąskiego grona studiów, w których papier to podstawa jak np. prawo). Moim zdaniem w Twojej sytuacji lepiej wybrać "łatwiejszą magisterkę" cokolwiek to oznacza i zacząć nabierać doświadczenia w konkretnym zawodzie.

Od niedawna Społeczna Akademia Nauk oferuje "2 dyplomy w 2 lata" - magisterkę + podyplomowe, które nie kolidują z planem zajęć. Pozwala to uzyskać nie marnując roku dodatkowy dyplom w dobrej cenie. Ponadto, studia podyplomowe to dobra i szybka opcja dla osób, które chcą się przekwalifikować lub dokształcić w konkretnym zakresie, ale moim zdaniem nie warto iść na ten rodzaj studiów tylko po to, żeby mieć papierek.