Witajcie W tym roku ide na III rok studiów (licencjat). Przez dwa lata wszystko było OK, studiowałam dziennie, a popołudniami dorabiałam sobie w róznych pracach. W domu sie nigdy nie przelewalo, ale z mama dawałysmy rade. W tym roku (dokładniej w wakacje) wynikła sytuacja, że te pieniądze już nie wystarcza na życie (nie chce pisać publicznie co się stało... ). Nie mam w sumie wyjścia i muszę wyjechać za granicę gdzie zarobię naprawde lepsze pieniądze. Gdyby było to takie proste to od razu przeniosłabym się na studia zaoczne i co jakiś czas bym była w Polsce (zależy mi na dokończeniu studiów). Jednak mojego kierunku nie ma w trybie niestacjonarnym (studiuję w Częstochowie, dojeżdzam codziennie 50km, a najbliższy ten kierunek niestacjonarny jest w Łodzi). Nie chciałabym też zmieniać uczelni, bo znam tutaj wykładowców, wiem czego wymagają, lubię swoją grupę. Myślałam nad urlopem dziekańskim, ale wiem, że za rok będzie mi cięzko zacząć od nowa i w dodatku z inną grupą. Tym bardziej, że nie wiem jak sytuacja będzie wyglądać za rok, czy będę już mogła być w Polsce... Wyczytałam gdzieś o możliwości urlopu dziekańskiego z jednoczesnym zaliczaniem przedmiotów i egzaminów. Na czym to polega ? Ze byłabym na urlopie i zlatywała na same zaliczenia (np od świąt BN do konca sesji-polowa lutego) ? Co do nauki to dalabym radę, nie mam większych problemów, ale wątpie ze wykładowcy się zgodzą na niechodzenie na zajęcia tylko na same zaliczenia. W dziekanacie byłam, ale była bardzo niemiła pani, olała mnie (dzwonił jej telefon wiec sie chyba spieszyła by odebrac ). Co byście zrobili na moim miejscu ? czy nie pozostaje nic innego jak dziekanka ? Dodam też, że początkowo nie chciałam wylatywać, ale wiem, że to jednocześnie dla mnie ogromna szansa - nauka języka, praca za lepsze pieniądze i przede wszystkim pomoc w odciążeniu mamy. Ale szkoda mi tez studiów, szkoda tych ciężkich 2 lat. Przepraszam za tak dłuuugi post.