Kłowacka

Akurat nie oczekuję, że wszystko przyjdzie "ot tak". Będąc na studia robiłabym wszystko co w mojej mocy, żeby radzić sobie jak najlepiej Nie do końca czułam się z tym dobrze, bo chciałabym jednak wiedzieć "co się z czym je", bo co z tego, że wklepię program i on zadziała, jak podczas pracy samodzielnej moja wiedza ogranicza się do wklepania 4 podstawowych linijek, które trzeba zawsze wpisać Pocieszające jest to, że na studiach programowanie jest od początku, więc jest dla mnie nadzieja, bo kierunek b. fajny i wiele mogę po nim zdziałać, czego niestety nie mogę powiedzieć o fizyce, po której prace będzie mi ciężko znaleźć

Trudno mi stwierdzić. Być może po dobrym wytlumaczeniu ( nauczyciel wychodził z założenia ze jak da nam kartkę z gotowym kodem do przepisania to nauczymy się programować) udałoby mi się "ogarnąć temat", pewności jednak nie mam i stąd moje wątpliwości

Dzień dobry/dobry wieczór Nie owijajac w bawełnę, sytuacja wygląda tak, że mamy prawie połowę września, a ja nadal nie wiem gdzie mam iść ma studia. Po miesiącu ciężkiego analizowania plusów i minusów wszystkich kierunków na Politechnice łódzkiej (bo tylko ja brałam pod uwagę, że względu na bliskość łodzi do mojego rodzinnego miasta) zdecydowałam, że science and Technology to właśnie ten, idealny kierunek. Pewna sukcesu dostania się z pierwszego miejsca na kolejne wstawiłam cztery różne informatyki (ah bogaty ten wybór u nas). W połowie lipca wyniki, krotkotrwala radość pt. "juhu jestem studentką s&t". Krotkotrwala ze względu na fakt, iż dostalo się łącznie 6 osób, więc nie wiadomo czy kierunek zostanie otworzony. Parę tygodni później list od uczelni potwierdzający moje obawy i werdykt "decyzja o otwarciu kierunku zostanie podjęta po zakończeniu drugiej rekrutacji" tj. 31.09. Zadzwoniłam do pań z dziekanatu, które poinformowały mnie, że gdy kierunek nie zostanie otworzony to będę mogła podjąć decyzję jeszcze raz i kryterium są moje punkty (dzięki którym nie dostanę się tylko na architekturę). Reasumując. Cała oferta politechniki dla mnie. Wybieraj człowieku do woli. Co za dużo to nie zdrowo. Tu przechodzimy do sedna. Analizując to wszystko jeszcze raz stwierdziłam że mam trzy opcje. 1) uniwersytet jagielloński- fizyka doświadczalna, kierunek wręcz idealny. Jednak z powodów zdrowotnych nie mogę go już brać pod uwagę, pomimo brania udziału w rekrutacji. 2) fizyka techniczna po polsku na pł. Jednak tu pojawiają się wątpliwości. Czy to na pewno dla mnie? W szkole nie byłam najlepsza, matura słabo poszła, a z całej plejady działów interesuje mnie ten który na tym kierunku jest ledwo "lizniety" (fizyka cząstek elementarnych"). Jest opcja żeby pójść na ten kierunek a magisterke zrobić w Krakowie, gdzie kierunek jest, jednak wg. Rankinku Perspektyw politechnika jest na szarym końcu jeśli chodzi o kształcenie fizyków. Z resztą, świadomość, że po tym kierunku pracę będzie mi trudno znaleźć jest dobijajaca i tu wkracza trzecia opcja. 3) informatyka po angielsku/polsku Troskliwa mama nalega, żebym zdecydowała się właśnie na information technology. Powstrzymuje mnie przed tym fakt, że programowanie to dla mnie czarna magia, jedyne w czym "się dobrze czuje" to bazy danych czy arkusz kalkulacyjny. Zwykle przy rozmowach o procesorach i innych takich rzeczach się wyłączam, bo równie dobrze mógłby być prowadzone po chińsku, a rozumiem tyle samo. Jednak mówi się, że programowania da się nauczyć... A problemu z pracą nie ma... Nie mam pojęcia co mam teraz zrobić. Nie czuję się na siłach podjąć żadnych z tych studiów, a jednak nie chce tracić roku... 14.09 mam zadzwonić do rektoratu i zapytać czy ktokolwiek chętny się pojawił, ale bądźmy rozsadni. Kto chce studiować fizykę po angielsku? Z góry dziękuję za jakąkolwiek poradę