TyrionXL

Nie omieszkam ^^ Szczególnie, że już zrozumiałem błąd kierując się w stronę kognitywistyki. Ostateczne przekonanie padło na neuroinformatykę. Jeszcze raz dzięki.

No tak, skróty myślowe. Obecnie w szkołach tak mielą mózgi, że nie wiadomo już czy się posługiwać skrótami myślowymi, czy trzymać się od nich z daleka. Ok, wszystko jasne. Podepnę się pod przekonanie, bo już w tym momencie jestem o tym samym przekonany. Może nie pozwoli myśleć tak samo, jak teraz, albo zwyczajnie będę bardziej obyty w "studenckim temacie", że tak to nazwę. Moja ostateczna, na chwilę obecną , decyzja to: I st. informatyka II st. informatyka/neuroinformatyka/bioinformatyka lub coś pochodnego, albo już sama kognitywistyka. W przyszłości określę sobie co potrzebne. Dzięki wielkie za wszelkie wsparcie. Pomogliście mi ułożyć sobie parę kwestii, o których nawet nie było mowy ^^

Nie lubię zbytnio wybiegać w przyszłość. Nie to, że ją planuję. Jeszcze I stopnia nawet nie zacząłem. Nazwałbym to raczej określeniem alternatywy, wszelkich haczyków związanych z ukierunkowaniem, aby (według idei pragmatyków) najkorzystniej przeprowadzić swoją edukację, dochodząc... no w sumie tak... do ZAPLANOWANEGO celu. Zwracam honor i winszuję, nie cofając zdania : D Reasumując, rzeczywiście mam jeszcze czas. Chcę się tylko upewnić, że nie będę musiał zmienić kierunku już po rozpoczęciu. Szczególnie gdy już na maxa się w to wkręcę. Czas życia mamy z deczka ograniczony, dlatego parę dodatkowych lat może mnie zdyskwalifikować w kluczowym moemencie. No, przypadki chodzą po ludziach Uśmiać by się można było, gdybym powiedział, że mając takie zainteresowania od dawna, skończyłem technikum reklamowe - co jest prawdą, ale nie żałuję wyboru. Wręcz przeciwnie ^^ Nie 3, ale 3.5 roku. To studia inżynierskie, nie licencjackie. Uczelnia WWSI - Warszawska Wyższa Szkoła Informatyczna. Wykładają tylko informatykę. Zaciekawiło mnie to i przekonało, gdyż wolę miejsce, które w 100% koncentruje się na danej dziedzinie, niż placówka w której jest to tylko jakiś odłam. Heh, w sumie to i tak ma małe znaczenie, bo studia zaoczne są dla osób, które chcą się uczyć niezależnie od sytuacji i przede wszystkim rozpocząć pracę. Uczelnia bardzo przyjazna, ale uczyć trzeba się wszędzie. Egzaminy się chyba nie różnią. ; } Powiem więcej. Nowe kierunki, może i bywają fajne. Problem tkwi właśnie w tym, że są fajne i bardzo opłacalne. Tak. Są, ale na przestrzeni lat. To jest trochę, jak z grą - 1. wypuszczona 2. naprawiana z błędów; łatki 3. minimalizacja błędów.

Dzięki za tak szybkie zainteresowanie i udział w debacie.: ) Powinienem chyba dodać, że moim głównym celem jest informatyka. Dokladniej programowanie i sztuczna inteligencja. Na tym też głównie wolałbym się skupić. Także matematyka, fizyka. Miód, malina. Pytając o kognitywistykę, moja ciekawość objęła horyzont, który tyczy się bardziej zaawansowanych spraw zwiazanych ze sztuczną inteligencją. Taki informatyk z zamiłowania, ktory nie tylko rozumie zasady dzialania mózg - komputer, czego na inf. tez się nauczę, ale również znajomość ukladu nerwowego i mózgu poza technologią. Ba! Więcej rzeczy. Wszystko co oferuje kognitywistyka. Prościej - dobry programista, bardzo dobrze znający się na sztucznej i realnej inteligencji. Jest to podstawa,żeby działać w branży bardzo bardzo na poważnie. Dlatego uznałem, że : I stopień. Informatyka. Tu nauka programowania, solidne podstawy ścisłe II stopień. Coś zwiazanego z informatyka, żeby kontynuować, ale z uwzględnieniem rozwoju w stronę wspomnianą wyżej. Kognitywistyka (lepiej się zapowiada) lub neuroinformatyka albo poświęcić się informatyce w 100%, a wczesniej wspomniane realizować na nastepnych etapach. Niby fajny pomysł z podyplomowymi, bo tak naprawdę prace z infy pozdaję, infa w małym palcu, a ukierunkowanie w stronę "żywej inteligencji", bedzie dobrym dodatkiem do powiekszonej dwustopniowej podstawy. Zaświeciła mi się zaroweczka, że kończąc podyplomowke z kogni, nie będę totalnie zielony i to byłby okres do rozpoczęcia III stopnia. Jak nie kognitywistyka, to zostaje mi jeszcze neuroinformatyka. Hehe. Tym razem bardziej wyraźny zarys. I jeszcze raz dzięki za odpowiedzi. Kazda z nich, jest dla mnie bardzo cenna Chyba czeka mnie 12 prac Herkulesa xd Edit << Wystarczyło mi kilka chwil, żeby się namyślić. Wasze odpowiedzi, muszę przyznać, okazały się trafne. Podoba mi się pomysł z podyplomówką z kognitywistyki. Pytanie tylko, co na II stopniu, żeby móc to połączyć?

Witajcie! Nie chciałbym się rozwodzić, a więc... W tym roku rozpoczynam studia informatyczne I stopnia o specjalnosci "inżynieria oprogramowania". Zaocznie. Poza tym fascynuje mnie ludzki mózg, układ nerwowy i tego typu rzeczy. Ostatnio zauważyłem, że jest coś takiego, jak kognitywistyka. Spodobało mi się. Z jednej strony chciałbym skończyć informatykę i lepiej poznać tę dziedzinę. Z drugiej strony, zastanawiam się, czy dobrym pomysłem bedzie jej skonczenie, a na magisterskich studiach zrobić właśnie kognitywistyke. Meritum - czy dobrym pomysłem jest podzielenie tego na takie dwa etapy? Czy lepiej iść na kognitywistyke od razu? Czy po studiach informatycznych ciężko bedzie nadrobić zaległości materiału z kognitywistyki? Czy połączenie obu studiów ma sens? Pytanie zadaję, ponieważ nie uśmiecha mi się studiować dwóch fakultetów I stopnia jednocześnie. Proszę o w miarę obiektywne opinie, a nuż może komuś się przydać któraś z odpowiedzi.: ) Z góry dziękuję. Zależy mi na odpowiedzi na zadane pytania. Jeśli ktoś uważa, że warto podkreślić dodatkowo inne kwestie, śmiało. Być może zadałem pytanie w niewłaściwy sposób lub pominąłem coś istotnego.