ennius

Postanowiłam dać jej za rok szansę, może jak nie zapomnę, podzielę się tu spostrzeżeniami.

Medycyna kompletnie mi nie leży (znaczy leży, ale wszyscy wiemy jak trudno o specjalności i czas wolny), a na psychologię jest istny boom, co mnie chyba ostatecznie od tego kierunku odciągnęło. Mówisz o filozofii, a moim zdaniem więcej ludzi jest zawiedzionych, bo kojarzą kognitywistykę z okrojoną psychologią albo prostym humanem, a tu bum, matematyka i programowanie z laborkami. Kognitywistykę rozpatruję już od kilku lat i im bardziej zagłębiam się w temat, tym bardziej mnie ona ciekawi. Zauważyłam jednak że studenci dzielą się na trzy obozy - pasjonaci, ludzie którzy nie dostali się na psychologię, a wyczytali, że kogni o nią zahacza oraz na kompletnie ciemnych, którzy poszli, bo musieli. (Autentycznie widziałam wpis, gdzie osoba dopiero po przyjęciu sprawdziła kierunek w google.) Faktycznie nic nie stoi na przeszkodzie, by spróbować, w końcu ludzie nawet trudniejsze dwa kierunki są w stanie pogodzić, czasem nawet z pracą. A jak się nie powiedzie to zawsze zostają studia podyplomowe z UX.

"I co dalej" można powiedzieć chyba o każdym kierunki studiów, bez wyjątku. Osobiście uznaję je za genialne poszerzenie horyzontów i liźnięcie po trochę z wszystkiego. A już tak całkiem na poważnie, myślę, że rozwijałabym się w kierunku User Experience Design.

Oficjalnie zostałam studentką japonistyki, dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Jestem jednak ciekawa, co uważacie o samej kognitywistyce i czy warto łączyć ją z filologią? Patrząc po waszych uwagach, nie jest ona jednak jakoś pochlebnie odbierana. Za trudna, za łatwa czy zbyt interdyscyplinarna, by w ogóle się za nią brać?

A przy okazji rekrutacji - mam zamiar złożyć papiery na kognitywistykę, gdyby jednak II tura na japonistyce nie miała miejsca. Czy jeśli złożę papiery na kognitywistykę (co jest chyba tożsame z przyjęciem na studia?), jestem brana pod uwagę w II rekrutacji na japonistykę? Czy to się nie wyklucza i w każdej chwili będę mogła z drugiego kierunku zrezygnować?

Dostałam się na kognitywistykę, zaś na japonistyce jestem pierwszą oczekującą i już wiem, że jedna osoba na pewno zrezygnowała, przez co też zajęłabym jej miejsce. Oba kierunki wpisują się mocno w moje pasje i chcę je studiować. Problem w tym, że na japonistykę mogę się za rok nie dostać, zaś z kognitywistyką nie byłoby takiego problemu. Waszym zdaniem lepiej pójść na filologię, nie stracić podstaw i dopiero w następnych latach zacząć kognitywistykę na zasadzie IOS, czy na odwrót?