Znajdź zawartość

Wyższa Szkoła Informatyki Stosowanej i Zarządzania WIT wraz z Polską Grafiką Cyfrową oraz galerią Pragaleria (Warszawa ul. Stalowa 3) zaprazają po raz kolejny na wystawę sztuki cyfrowej - obrazów o tematyce dziecięcej. Tym razem pomysł jest o tyle ciekawy, że autorzy (60 artystów) prezentowanych prac tworząc swoje premierowe obrazy kierowali się tematyką związaną z ogólnie pojętym światem dziecka. Wystawa rozpoczeła się pod koniec kwietnia i potrwa do 18 maja, kiedy to o godzinie 19:30 rozpocznie się aukcja charytatywna, na której będzie można zakupić przygotowywane cyfrowo, wyjątkowe pierwsze egzemplarze obrazów pochodzących z limitowanych niskonakładowych edycji. Dochód w 100% zostanie przekazany na zakup tablic interaktywnych i sprzętu komputerowego, niezbędnego niektórym wychowankom Niepublicznej Szkoły Podstawowej dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu „Przylądek” do komunikacji z innymi ludźmi. Więcej informacji: http://www.wit.edu.pl/6/1/news481/aktualnosci/

Od 28.10 do 15.11.2015 r. Centrum Biznesowe Electric House (Łódź ul.Kościuszki 59/61) prezentuje prace studentów Wyższej Szkoły Sztuki i Projektowania w Łodzi. Wystawa przedstawia projekty plakatów o problematyce społecznej. Jest to niewielki fragment zbioru prac studenckich pierwszego roku z pracowni Podstaw Projektowania Graficznego. Wystawa przez te kilka dni uzyskała bardzo dobre recenzje. Oglądający oceniają bardzo wysoko poziom przekazu zawartego w plakatach.

Zapraszamy na wystawę w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Od 20 października w Galerii Patio2 odbywa się wernisaż indywidualnej wystawy malarstwa dr Olgi Ząbroń z ASP w Krakowie. Wystawa będzie czynna do 13 listopada 2015. Zapraszamy! Więcej szczegółów: http://www.ahe.lodz.pl/news/3941/en-indywidualna-wystawa-malarstwa-dr-olgi-zabron ​

26 września odbyła się wystawa fotografii "Aktorzy". Została ona zaprezentowana podczas XXVIII Dni Fotografii - Świdnica 2015. Wystawa powstawała w latach 1978 – 1988. Unifikacja światła i tła umożliwiała mi, a następnie widzowi prowadzenie porównań, weryfikowania dotychczasowych wyobrażeń i odkrywanie nieznanych dotychczas twarzy aktora. Powszechnie się uważa, że zasadnicza funkcja fotograficznego portretu aktora jest banalna. Chodzi o fotosy mające charakter reklamowy, wysyłane do różnego rodzaju agencji i zespołów filmowych albo rozwieszane w foyer teatrów. Jeśli jednak spojrzeć na prywatne portrety aktorów, które zasługują na miano artystycznej fotografii, to ich swoista poetyka i ich rzeczywista funkcja okażą się bardziej złożone. Z jednej strony aktorzy należą do ludzi najczęściej fotografowanych. Ogląda się ich zdjęcia w dziennikach, tygodnikach i miesięcznikach. Z drugiej strony stosunkowo rzadko można zobaczyć naprawdę wystudiowane, opracowane i przemyślane portrety. Co jednak najistotniejsze - aktorzy teatralni przeważnie są fotografowani podczas gry, kiedy wcielają się w jakąś postać, kiedy w jakiejś przynajmniej części - przestają „być sobą”. I tutaj zaczyna się zasadniczy problem polegający na tym, że szczególnie trudno jest sportretować aktora jako „człowieka”, jako jego samego, a nie jako artystę, który coś tworzy. W tym szczególnym rodzaju sztuki, gdzie instrument i część tworzywa stanowi twarz, ciało, głos i osobowość psychiczna powstaje dylemat, rodzi się pytanie: co u aktora jest ważniejsze - czy to, co „osobiste”, wrodzone, wniesione, czy to, co „dodane” - technika, interpretacja, sprawność. "Wydaje mi się, że ci naprawdę dobrzy, fascynujący aktorzy mają odwagę, żeby dać się sportretować. A ci pozostali, mało ciekawi, udają i są jeszcze bardziej fałszywi niż „zwykli ludzie”. To tylko kilka uwag, które mają na celu pokazanie jak skomplikowany psychologicznie i estetycznie jest fotograficzny portret aktora. Ale może właśnie dlatego jest tak ciekawy. W twarzach ludzi, którzy obrali sobie zawód polegający na tym, że mówią do nas i o nas ze sceny i ekranu, zawiera się też świadectwo czasu, obraz kolejnych pokoleń i epoki, piętno naszych wspólnych doświadczeń, nie tylko przeżytych, ale i wyrażonych, a na zdjęciu - zanotowanych i utrwalonych dzięki indywidualnej wrażliwości, psychologicznej wiedzy i intuicji fotografa.​